Program:
Carlos Gardel (1890–1935)
Entre tu Amore mi Amor
Uno
El dia que me guieras
Palomita Blanca
Lejana tierra mia
Adios muchachos
Garganda con Arena
Mi Buenos Aires Querido
Volvert
La ultima copa negra
Por una cabeza
Wykonawcy:
Alina Mleczko – saksofony sopranowy i altowy
Tango Attack
Hadrian Tabęcki – fortepian
Grzegorz Bożewicz – bandoneon
Piotr Malicki – gitara
Carlos Gardel – argentyński śpiewak francuskiego pochodzenia jest tym, który wprowadził lirykę do czysto instrumentalnego tanga argentyńskiego, stając się Ojcem Piosenki Tanga. W roku 1917, dokonał pierwszego wokalnego nagrania tanga Mi noche triste. Piosenka ta stała się jednym z najpopularniejszych tang w Argentynie, zaś rok 1918 uznany został za czas narodzin tanga jako utworu śpiewanego, nie zaś wyłącznie instrumentalnego. Nieco przewrotnie ponad 100 lat później proponujemy powrót do tanga w wydaniu instrumentalnym. Podjęła się tego polska gwiazda saksofonu Alina Mleczko, znana z charakterystycznej barwy dźwięku, wymykającej się ustalonym kanonom klasycznego brzmienia. Stała się rozpoznawalna m.in. dzięki temu, że idzie własną drogą artystyczną i realizuje własne wizje. Niejednokrotnie pokazała saksofon w nieznanych dotąd odsłonach, czym zasłużyła na wyjątkowe anonse prasowe:
Alina Mleczko, nieprzeciętny muzyk, który nawet na najprostszej melodii odciska swoje piętno. Potrafi opowiadać, stworzyć odpowiedni nastrój. Każda fraza jest bardzo naturalna, bardziej śpiewana niż zagrana.
Charakterystyczne brzmienie saksofonu Aliny Mleczko, frazy które nikogo nie pozostawią obojętnym, a z drugiej strony niezależność, wolność w poruszaniu się pomiędzy gatunkami, zabawa dźwiękiem i dystans do samej siebie.
Muzyka Carlosa Gardela w interpretacji Aliny Mleczko oddaje to, czym tango było w czasach Ojca Piosenki Tanga. Esencją egzystencji, prawdą o uczuciach, pasji, namiętności, czystą emocją. To przepiękna opowieść o miłości, nastroju i rytmie klasycznego tanga. Ideą projektu i jego unikatową wartością jest nie tylko walor poznawczy w postaci popularyzacji twórczości Gardela, lecz także sięgnięcie do historii gatunku tanga poprzez nowatorskie aranżacje z wykorzystaniem bandoneonu, gitary, fortepianu i saksofonu –instrumentarium, które pozwala odnaleźć nową szlachetną jakość brzmienia. Mimo wielkiej estymy, jaką Carlos Gardeł cieszy się do dziś w Buenos Aires, mimo znaczącej popularności tanga jako gatunku i mimo, iż jeden z utworów Gardela (Por una cabeza), znany jest powszechnie z uwagi na wykorzystanie go w ścieżkach dźwiękowych do takich filmów jak słynny Zapach kobiety czy też Lista Schindlera, główny nurt twórczości artysty pozostaje nadal mało popularny. Mamy jednak wielką nadzieję, że muzyka ta zagości na stałe w sercach melomanów i miłośników Tanga.
Solowe albumy Aliny Mleczko były trzykrotnie nominowane do nagrody fonograficznej FRYDERYK. Artystka otrzymała nagrodę magazynu muzycznego „Classica” we Francji za płytę Siesta, a także wyróżnienie Rewelacja Audio Video za płytę Fiesta. Już w pierwszych latach jej artystycznej kariery amerykański fachowy magazyn „Saxophone Journal” poświęcił jej artykuł monograficzny w numerze dotyczącym najwybitniejszych saksofonistek świata. Jako solistka koncertuje z najlepszymi polskimi orkiestrami m.in. Sinfonią Varsovią, z którą odbyła tournée po Niemczech (2010) w Koncercie na saksofon i orkiestrę smyczkową Aleksandra Głazunowa. Koncertowała również z orkiestrami Filharmonii Kijowskiej, Radia Duńskiego, Capella Istropolitana z Bratysławy, a także w wielu krajach Europy i USA. Ma na koncie wiele prawykonań utworów specjalnie jej dedykowanych. W kwietniu 2016 roku wystąpiła w Filharmonii Narodowej z koncertem Hanny Kulenty–Majoor. Poza tym Alina Mleczko angażuje się w projekty z muzyką improwizowaną, jazzem i etno. W listopadzie 2016 roku zadebiutowała z własnym projektem Alina Mleczko Trance Fusion w Studiu im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie. Jest wykładowczynią klasy saksofonu z tytułem doktora habilitowanego na UMFC w Warszawie oraz Wydziału Instrumentalno-Pedagogicznego w Białymstoku, a także w ZPSM im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
